Kütahya Kalesi’nin Yük Kapısı
Kalenin araç girişinin hemen yanında, herhangi bir burç gibi duran aralık esasında kalenin güney kapısı. “Yük Kapısı” olarak da anılan bu kapı hakikaten diğer kapılara göre yük girişi için daha uygun. Aynı zamanda Azionai yolu üzerinde ve kalenin Acem Dağı ile kapattığı güvenli bölgede. Ayrıca iç kaleye de yakın. Dolayısıyla bu ana yoldan buraya bir patika olmalıydı.
Abdullah Reha Nazlı, 10.05.2024
…Toplam 3 kapısı vardır. Biri doğuya bakar, aşağı çarşıya inilir üç kat demir kapıdır. Bu kapının taşrasının iki tarafında beyaz mermerlerden gösterişli arslan heykelleri vardır. Bu kapı önünde gözcülerin sofalarından bütün aşağı büyük şehir gözükür. Bir kapı da güney tarafına Sultanbağı tarafına açılır ve gayet sağlamdır. Bir kapı da aşağı yeni kaleye inilir. Bu da doğuya bakar….” -Evliya Çelebi “…Bu kalenin diğer bir kapısı da cenubi garbi tarafına tesadüf eden Sultan bağları semtindedir. Bu kapı kaleye girecek eşya ve hayvanatın girebilmesine müsait olup yolu iyidir. Diğer kapı ise sarp ve yokuşlu bir mahallede olduğundan yolu patikadır…” -İsmail Hakkı Uzunçarşılı
“Özellikle güney taraftaki kapı kalıntısı ve çevresi bu dönemden kalmadır. Zaten kapı kemerlerinin dayandığı duvar ile bitişiğindeki tuğla hatıllı duvar arasında açık bir dilatasyon vardır.” ifadesiyle I. Evre olarak adlandırdığı bölümleri eklemektedir. Kalenin II. Evresini, “Surların yukarı kısımları, kaba yonulmuş küfeki taşların arasına beşer sıra tuğla hatıllar atılmak suretiyle inşa edilmiştir. Bu duvarlarda, iri tuğla kırıklı pembemsi harç söz konusudur. Foss’un da belirttiği gibi bunlar IX.-XII. yüzyıllara aittir…” -Clive Foss
“…Bizans devri kalıntısının üzerinde yükselen köşeli kule, İç kale ve Yukarı kalenin batı köşesini işaret etmektedir. Uysal, “İç kalenin doğu tarafındaki kapı açıklığının iki yanında payanda gibi ileri çıkan duvar kalıntıları vardır. Bunun sol tarafındaki köşeli kule ile kuzey tarafındaki köşeli kuleler Türk döneminde yapılmışlardır. Doğu duvarının Bizans surlarıyla birleştiği yerdeki büyük silindirik burcun alt kısmı, malzeme ve işçiliğe göre IX.-XII. yüzyıllara aittir. Üst tarafındaki moloz taş onarım ise Türk devrinden kalmadır.” cümleleriyle kalenin III. Evresini XIII. yüzyıla tarihlemektedir…” -Ali Osman Uysal
